Maar… waarom zou je dat doen? Zelf een vliegtuig bouwen is één ding, maar waarom zou je ermee naar Afrika willen vliegen? In een video-interview met Hollandse Meesters legt hij het uit: “Conijn wil met zijn werk de ruimte bevechten om dingen te kunnen doen waar menigeen van zou zeggen dat het niet mogelijk of niet verantwoord is. Meestal zoekt hij die grens op door iets te maken dat van meet af aan een onzekere aangelegenheid is; hij zegt te houden van de spanning of iets hem al dan niet zal lukken.”
Dat klinkt ons bekend in de oren: als iemand zegt dat het toch niet lukt, wordt de bewijsdrang groter en groter. Conijn doet in zijn boek in niet al te moeilijke woorden uit de doeken wat ervoor nodig is om een vliegtuig te bouwen en te besturen, maar het leeuwendeel van het boek gaat over de reis die hij met zijn OK-NUL 43 maakte. Grappig detail: omdat vrienden en familie niet geheel onterecht bang waren dat hij neer zou storten, vertelde hij nooit dat hij stiekem van plan was om helemaal naar Kenia te vliegen!
Joost neemt met zijn vliegtuigje een route die nog nooit iemand anders heeft gevlogen – behoorlijk off the beaten track. De achterflap legt dit goed uit: “Hij vloog vanuit Europa over Afrika en bezocht de meest onherbergzame gebieden in het oerwoud. Hij landde op rafelige stukjes asfalt en kreeg eten en een slaapplaats van de verwonderde mensen voor wie hij zomaar uit de lucht kwam vallen.”
Voorafgaand aan zijn reis had Conijn afgesproken om wat stukjes over zijn reis te schrijven voor het NRC Handelsblad, maar dat liep al snel in de soep. Niet omdat het vliegtuigje het niet volhield, maar omdat de schrijver twee keer in de bak belandde – in de Centraal Afrikaanse Republiek en in Oeganda – en vanuit het cachot is het lastig pennen. Toch schreef hij zijn slotstuk voor de krant, en daar zit een grappige passage in die het boek ook heeft gehaald. Dit schreef hij over het moment dat hij per ongeluk in een Oegandees legerkamp landde:
Dan, later in het verhaal, treft hij een bereidwillige soldaat. “Een soldaat geeft me water en een bord eten – bonen en vlees. Hij komt naast me zitten. „Wacht rustig af”, zegt hij. „Orders gaan hier van boven naar beneden. Het weer is grillig. Een zwarte muur kan plotseling opdoemen. Met een helikopter land je. Wachtend stijgen we elke tien minuten op naar een ander plekje om uit handen van de rebellen te blijven, tot het front zich verplaatst heeft. Met een vliegtuig ben je verloren.”
We gaan natuurlijk niet verklappen of en hoe Conijn ooit uit dat kamp is gekomen – daarvoor moet je het boek of zijn stukken op de site van NRC maar lezen. Het boek leest heerlijk weg, alsof je een waargebeurd Kuifje-verhaal zit te lezen. Het Financiële Dagblad vat het als volgt samen: “Deze Amsterdamse kunstenaar bouwde zijn eigen vliegtuig van aluminium en hout, haalde een brevet in wat toen nog Tsjechoslowakije heette en vloog over Afrika. Van deze krankzinnige trip, gemaakt in 2010, schreef hij een verslag: Piloot van goed en kwaad. Maar het is meer dan een reisdagboek. Het is een handleiding voor het najagen van dromen en het overwinnen van angsten. Een vreemde vogel die ook nog goed kan schrijven.” Daar valt geen speld tussen te krijgen, toch?
Het boek is niet gemakkelijk meer verkrijgbaar, want het wordt niet meer gedrukt. Je kunt de auteur echter een mail sturen (want hij heeft nog wat exemplaren liggen), maar op boekwinkeltjes.nl en bol.com kun je het boek ook tweedehands aanschaffen. Liever de ebook-versie lezen? Die is natuurlijk gewoon te koop.
