Wat is Danakil Depression?
Danakil Depression is landschap zoals je het alleen kent uit dromen die zich afspelen op vreemde planeten, of surrealistische Dali schilderijen. In de Afar-regio in het noordoosten van Ethiopië, in de Hoorn van Afrika ontmoeten drie tektonische aardplaten elkaar en zorgen voor het ontstaan van één van de meest hete, droge en lage landschappen op deze aardbol. Omdat het wel wat weg heeft van van een zinderende Hel op aarde, wordt het Danakil Depression genoemd.
Een Drie of Vierdaagse trektocht
Wanneer je een drie of vierdaagse trektocht maakt door het droge en woeste Afralandschap voel je je een ontdekkingsreiziger op de maan (zonder zwierige sprongen te hoeven maken in een futuristisch pakkie). Een trip naar Danakil is onvergetelijk: je beklimt een levende vulkaan, wandelt tot het randje (als je durft) en spot de kokend hete magma die ronddrijft in de krater. Van de Erta Ale cross je over de eindeloze zoutvlaktes en zie je met eigen ogen hoe het landschap transformeert wanneer je dichterbij de Dallol komt. Dit zijn de zwavel-warmwaterbronnen uit je meest magische dromen. Drijf in het zoutmeer een aanschouw hoe op eeuwenoude, traditionele wijze zout uit de vlaktes wordt gekapt. Moeten we je even in je armen knijpen? Nee, je droomt niet!
Een bizar natuurverschijnsel
Wil je off the beaten track? Een experience die je nergens anders ter wereld kan beleven? Dan wil je naar Danakil. Zo’n bijzondere ervaring is natuurlijk niet compleet zonder een lekkere uitdaging: de expeditie is niet voor mietjes! Het is zinderend heet, de wegen (eh… welke wegen?!) kosten je auto gemiddeld vijf lekke banden en drie keer een oververhitte motor. In de wijde omtrek is geen mens, kip, of automonteur te bekennen. Maakt dit jou niet bang? Gefeliciteerd! Je bent gekwalificeerd om één van de meest bizarre en onherbergzame landschappen op de aardbol te gaan verkennen!
Wat kun precies verwachten?
Met een auto die uitpuilt van de flessen drinkwater en een back-up auto in je kielzog, tuf je door het droge en woeste landschap van Afar. De enkele dorpjes die je onderweg tegenkomt bestaan uit niet veel meer dan een paar koepelhutjes op een kluitje. Je zult je op je hoofd krabben en je afvragen hoe mensen hier in hemelsnaam overleven, op één van de heetste plekken op aarde. Rijdend door Danakil Depressie (wat zo’n 125 meter onder de zeespiegel ligt) kom je aan bij Erte Ale. In het pikkedonker klim je dapper de vulkaan op naar de kraterrand, waar je beneden lava ziet borrelen en pruttelen als pastasaus in het oudste lavameer ooit. Je dommelt in slaap op de helling van de vulkaan en doet een schietgebedje dat deze vulkaan na de laatste uitbarsting in 2005, besluit om het nog een nachtje rustig aan te doen. Van Erte Ale rijd je daarna weer over de zoutvlakten en zie je luchtspiegelingen van een karavaan getrokken door kamelen die blokken zout vervoeren. En dan arriveer je bij Dallol, die je al ruikt voordat je ‘m ziet. De zwavel-warmwaterbronnen verspreiden een penetrante geur van rotte eieren terwijl je verbluft kijkt naar de geel-groen-rode creaties (wat het precies is kun je niet helemaal plaatsen, maar het lijkt wel te leven) die uit de bronnen omhoog komen. Dit is zoals een warm bad op mars eruit moet zien. Onvergetelijk, maar die dip sla je maar even over!
